Kendo


Wat is Kendo

Het is onmogelijk om volledig en precies uiteen te zetten wat kendo is. De enige manier om kendo echt te leren kennen is naar een dojo gaan, het uitproberen en vervolgens kendo te beoefenen, te bestuderen en te beleven... een leven lang.

Uitrusting

Er wordt gevochten met een bamboe zwaard (shinai). De uitrusting bestaat uit Men (hoofd- en keelbescherming), Kote (polsbescherming), Do (bescherming van het bovenlichaam) en Tare (heupbeschermer).

Technieken

Er zijn een viertal basistechnieken: Men (slag naar het hoofd), Kote (slag naar de pols), Do (slag naar de zijkant van het lichaam) en Tsuki (steek naar de keel). Deze delen van het lichaam zijn goed beschermd.
Verder zijn er combinaties van technieken mogelijk. Alleen met deze technieken kan je in een wedstrijd ook punten scoren.

Concentratie

Bij kendo moet je heel geconcentreerd zijn. Een moment van concentratieverlies betekent verliezen. Je moet proberen je tegenstander te laten doen wat jij wilt, uitlokken, zodat je altijd klaar bent om daar je antwoord op te geven. Kendo zorgt voor een betere lichaamscontrole, maar ook voor concentratievermogen, lichaamshouding en zelfdiscipline. De beheersing van de geest.

Kiai

Wat bij kendo direct opvalt, is het geschreeuw (kiai). Deze kiai heeft een drietal functies. De belangrijkste is om je ademhaling goed te reguleren. Bij een slag moet je tegelijker tijd een kiai geven (en met de voet op de vloer stampen). Doordat je inademt voor je slag, adem je op het juiste moment in en uit. Verder kan je met je kiai je tegenstander imponeren, maar ook jezelf oppeppen.

Kendo is dan ook veel meer dan enkel maar een sport. De All Japan Kendo Federation definieerde in 1975 het concept van kendo als volgt: “het vormen van het menselijk karakter door het toepassen van de principes van het Japanse zwaard”.

Kendo uitrusting
Kendo vandaag

Geschiedenis

Van kenjutsu naar kendo

In zijn huidige vorm is kendo relatief recent (19de eeuw). Het is echter een traditie waarvan de wortels teruggaan tot in de 12de eeuw.

Hoewel de boog en de speer veruit de belangrijkste oorlogswapens waren, werd in de Muromachi periode (1336-1568) het Japanse zwaard hét symbool van de samoerai.

Deze scholen hadden elk een eigen stijl, waarvan de fijne knepen enkel door de ingewijden waren gekend. De trainingsmethode van deze kenjutsu of koryu (oude school) bestond vooral uit het uitvoeren van vastgelegde vormen (kata).

Toen Japan zich in 1868 voor het Westen open stelde, werd duidelijk dat het militair gebruik van zwaarden hopeloos achterhaald was. De samoeraiklasse werd opgeheven en het dragen van zwaarden werd verboden. De traditie van het Japanse zwaard dreigde volledig te verdwijnen. Naar aanleiding hiervan brachten de toenmalige zwaardmeesters hun kennis samen in een nieuwe discipline: ken-do.

Zo ontwikkelde het zwaardvechten zich van ken-jutsu, het beheersen van de zwaardtechniek, waarbij het in eerste plaats om draaide het gevecht te winnen, naar ken-do, een manier om de traditie van het zwaardvechten te blijven beoefenen in een moderne wereld en daarbij, conform de technieken en de geest van de samoerai, lichaam en geest te ontwikkelen.

Niet meer het doel van de training was het belangrijkste, maar het trainen zelf werd het doel!

Kendo vandaag

Kendo wordt vandaag de dag wereldwijd beoefend. Hoewel kendo in het Westen veel minder bekend is dan andere Japanse krijgskunsten is het in Japan, samen met judo, de meest populaire budo-discipline. Bijna iedere middelbare school en universiteit in Japan heeft een kendoclub, alsook vele grote bedrijven, politiekorpsen, enz.

Kendo geschiedenis
Kendo geschiedenis

Etiquette

Kendo etiquette
Misschien nog meer dan bij andere Budosporten is kendo gebonden aan strenge gedragsregels. Deze regels hebben een historisch karakter en als achterliggende reden het tonen van respect en het waarborgen van veiligheid. Het strikt toepassen van deze etiquette of reigi is noodzakelijk om een omgeving te creëren waar men op een veilige en aangename manier samen kan oefenen en leren.

Respect voor de dojo
De dojo is geen speeltuin. Het is de ruimte waar we in een serene sfeer kendo beoefenen. We betreden de dojo dan ook steeds zonder schoenen en groeten bij het binnen- en buitengaan. In een dojo wordt niet gegeten of gedronken. Alle materiaal wordt steeds ordelijk geplaatst of opgeborgen.

Respect voor het materiaal
Kledij en uitrusting moeten steeds in orde zijn en op een correcte manier gedragen worden alvorens de dojo te betreden. Ook de shinai (bamboe zwaard) dient voor elke training grondig nagekeken en onderhouden te worden. De shinai stelt een echt Japans zwaard voor. Het zwaard was het meest waardevolle familiebezit van de samoerai, diende om te doden en om levens te beschermen en stond symbool voor de eigen ziel. Een zwaard wordt dus met het grootste respect behandeld. Er wordt niet over een shinai heengestapt, er wordt niet op geleund en de shinai wordt nooit met de punt op de grond geplaatst. Tijdens een uitleg wordt de shinai steeds met de punt neerwaarts vastgehouden en er wordt op geen enkele wijze nonchalant mee omgegaan.

Respect voor elkaar
We groeten voor en na de training onze mede-kendoka en zorgen er voor dat onze partner steeds zo goed mogelijk zijn of haar oefening kan uitvoeren. Hierbij hoort ook het tijdig aanwezig zijn, zodat de les niet wordt verstoord. Opmerkingen of instructies van de lesgever worden zonder discussie zo goed mogelijk opgevolgd.

Er is in onze club geen plaats voor drugs- of alcoholmisbruik, pesten, discriminatie, gewelddadig of seksueel grensoverschrijdend gedrag; met klachten hieromtrent kan u terecht bij de sensei of senpai en zal afhankelijk van de situatie gepast worden gereageerd.

Onze club beschikt tevens over een aanspreekpersoon Integriteit die steeds discreet bereikbaar is via api@seishinkan.be

Respect voor traditie
Kendo vindt zijn oorsprong in de oude Japanse cultuur. Veel gebruiken zoals het groeten, de zithouding (seiza) en ook tal van japanse termen zijn bewaard gebleven en worden nog steeds gebruikt.